De verhuizing was gepland voor donderdag 21 en vrijdag 22 juli. Volgens de weersververwachting zou het goed weer worden. Zeer goed zelfs. Dus toen het die woensdag over de 30 graden ging, hielden wij ons hart vast, als het tijdens de verhuizing maar niet zo warm zou zijn. Helaas was het die donderdag erg warm.
 |
Mooi weer betekent dan weer wel dat oprit eerst vol gezet kon worden met allerlei dozen, meubilair en wat verder allemaal mee moest.
|
 |
| De chauffeur kon zo goed aangeven wat hij wilde om de verhuiswagen goed te beladen. |
|
 |
| Tsja, en hoe doe je dat dan bij een voetgangersgebied waar je eerst ook nog een klein trappetje hebt? Gewoon: een bruggetje bouwen. Of een "beun" zoals zij het noemden. |
 |
| Deze afstand moest overbrugd worden. Wel 50m, niet erg behalve als het erg warm is. |
 |
| Maar . . . . , uiteindelijk was de wagen dan toch weer helemaal leeg!!! |
 |
| En het nieuwe huis stond vervolgens wel vol met dozen. |
 |
Maar: het oude huis was inmiddels wel zo goed als leeg. Alleen nog wat verdwaalde spullen om in de vrije dagen die we nog hebben op gehaald te worden. |
De verhuisdonderdag was erg warm. De vrijdag begon echter met een forse regenbui, in Venray viel iets van 30mm waardoor de waarde voor de gemiddelde neerslag in Limburg weer fors omhoog ging. Tussen de regenbuien door lukte het inmiddels wel goed de verhuiswagen in Maashees vol te laden en enige tijd later in Venray weer leeg te maken. Uiteindelijk is er op beide dagen drie keer heen en weer gereden. Niet dat we nou zo veel spullen hebben, maar volgens de verhuizers was het zo gemakkelijker dan eerst allerlei moeite doen om alles netjes in te laden. Bovendien werden de verhuizers ondertussen afgelost door collega's die eerst andere klussen hadden.
We hadden ons voorgenomen om te zorgen dat we snel gesetteld zijn. De volgende dagen in Maashees nog de laatste dingen afgehandeld en in Venray de dozen snel uitgepakt. Een week na de verhuizing kon de verhuizer al 75 lege dozen terug komen halen.
Van de kleinste slaapkamer op de bovenste verdieping hebben we onze eigen opslagruimte gemaakt. Twee stappen kun je naar binnen en dan stuit je op een muur van dozen. Maar die extra kamer scheelt wel weer een opslagkrat bij de verhuizer.
Freya hadden we enkele dagen voor de verhuizing naar een kattenhotel in Linden gebracht. Voor Freya waarschijnlijk niet de meest gewenste plek maar hoe leg je haar uit dat het voor haar eigen bestwil is? Maar ook voor onze eigen bestwil, laten we gewoon eerlijk zijn. Maandag ná de verhuizing hebben we haar opgehaald. De eerste dagen heeft ze overduidelijk laten weten dat ze het niet eens is met de gang van zaken. Veel aandacht vragen en constant hard miauwen, zeg maar rustig: blèren!! Heel langzaam lijkt ze een beetje te wennen. Ze miauwt niet meer zo veel en komt uit zichzelf bij Pauline op de schoot liggen. De schuifpui naar de tuin is gelukkig zo zwaar dat we die op een kiertje kunnen zetten zodat ze frisse lucht kan opsnuiven maar de pui niet verder open kan zetten. We willen haar toch tot minimaal 1 september nog binnen laten.
 |
| Freya lijkt een beetje te wennen. |
We wonen nu op een steenworp afstand van het centrum. Op 50m vanaf de voordeur ligt één van de Venrayse pleinen waar met enige regelmaat iets wordt georganiseerd. Daarvandaan door een poortje en je bent echt in het hartje centrum. Afgelopen weekend was daar de oldtimercity. Uiteindelijk waren daar iets van 150 antieke auto's te bewonderen. Dat hebben we samen met onze zwager gedaan.
 |
| Een zeer mooie auto maar uiteindelijk toch maar niet ingeruild voor de Skoda. |
 |
| Doet Brits aan, maar komt uit Japan. Een Nissan. |
Want dat is het leuke aan een huurhuis: we hebben eventjes geen klussen meer en kunnen ons nu concentreren op andere, en dus ook leukere dingen. Zoals deze oldtimer dag. En komend weekend de Venrayse kermis!
En met al die leuke vooruitzichten, zou ik bijna vergeten te melden dat we afgelopen week bij de notaris hebben gezeten om de verkoop van ons huis in Maashees ook formeel af te ronden. Het avontuur van het nieuwe huis kan nu dan toch echt beginnen. WOOPIE!!!!!
