Belangrijke stappen gezet . . .

Deze week was er wel weer eentje van belangrijke stappen, eigenlijk vooral van belangrijke documenten. Afgelopen maandag hebben we de aannemingsovereenkomst getekend. En de kavel formeel gekocht. En vandaag kwam de omgevingsvergunning van de tweede ronde binnen. Niet alleen belangrijke maar ook noodzakelijke documenten om verder te kunnen. Doordat we nu deze documenten hebben, kon ook de hypotheek in gang gezet worden.

Dan kunnen we nu ook bekend maken wie het huis gaat bouwen: bouwbedrijf Van Bussel uit Helmond. Kijk maar eens op hun website: http://www.busselgroep.nl/ en via het bekende F-iccontje onderop die pagina kom je op hun Facebook-pagina. Tussen de teleurstellende eerste ontwerpronde van september en nu heeft Van Bussel in de persoon van directeur Peter Wagemans ons erg goed geholpen zoals je van een bouwbedrijf mag verwachten: constructief :-).

Al met al gaan wij met een heel goed gevoel en veel vertrouwen de kerstdagen in, op naar de jaarwisseling en een héééééééééééél spannend jaar.

Nog meer spanning!!!

De spanning neemt toe. We hebben deze week de verklaring voor aankoop van de kavel getekend. Morgen als alles meezit tekenen we de aannemingsovereenkomst. De nieuwe omgevingsvergunning hopen we ook snel te krijgen. Dus de aanvraag voor de hypotheek kan de deur uit. Nog meer spanning dus.

De spanning terug

Even weer een kleine update. Afgelopen week is de nieuwe aanvraag voor de omgevingsvergunning ingediend. De ARK was al akkoord. Als alles goed gaat, komen dit jaar nog de drie belangrijke dingen bij elkaar: omgevingsvergunning, offerte van de bouwer en verkoopbesluit voor de kavel. Dan kunnen we gaan werken aan de hypotheek. En als die rond is, kan het kadaster de kavel inmeten en kunnen we naar de notaris. En dan de schop de grond in.

Tsja, en wat hoop je dan voor de winter? Een gezellige witte winter met mooi zonnig weer of een winter waarin gewoon gebouwd kan worden? Voor deze ene keer maar dat laatste!

Even iets over de voortgang

We hadden aangekondigd dat het een beetje stil zou blijven deze tijd. Maar zo nu en dan willen we toch ook wel wat vertellen. Dus toch een berichtje.

Medio september hebben we de offertes gekregen. De bedragen waarvoor de bouwers voor ons aan de slag wilden, waren aan de erg hoge kant. Om eerlijk te zijn: aan de té hoge kant. Ze waren dermate hoog dat we eigenlijk een punt achter het plan moesten zetten. Dat was even slikken. De offertes kwamen op vrijdag binnen, en je kunt wel raden dat we daarna niet het fijnste weekend hadden. Slapeloze nachten hadden we er van.

De eerste stap die we hebben gedaan is met de architect gekeken waar de verschillen door verklaard werden. We vonden wel wat zaken als het bijzondere metselwerk, het zink, misschien te hoog ingeschatte stelposten en de wat luxere afwerking. Vervolgens hebben we gekeken waar we op kunnen én willen besparen. We waren ooit begonnen met een uitgebreid wensenlijstje, nu moesten we ineens duidelijke prioriteiten stellen. Best moeilijk hoor!

De offertes maar ook de contacten met de bouwers die we hadden benaderd, waren zodanig dat er eentje uitsprong. Die zat met de offerte ook te hoog, maar wel beduidend lager dan de anderen. Met deze bouwer (nee, namen komen nog) gaan we in zee om te kijken wat er na het doorrekenen van de besparingen nog te "redden" valt van het plan.

De mogelijke besparingen die we met de architect hadden opgesteld, hebben we daarna met de gekozen bouwer besproken. We hoopten er uit te komen want dan kunnen we verder met het plan. Helaas kwam onder dat besparingslijstje niet een voldoende groot bedrag te staan waardoor het offertebedrag niet in de buurt kwam van ons budget. Dus feitelijk "einde oefening". Balen, erg zelfs.

Tijdens de bespreking van dit lijstje, bleek dat we gelukkig een goed meedenkende bouwer hadden gekozen. Hij gaf aan dat we met bepaalde aanpassingen aan het ontwerp en een aangepaste bouwmethode, waarschijnlijk beter in de buurt van ons budget zouden kunnen komen. Tijdens dit overleg zijn we teruggevallen op de allereerste schets van de architect, dus zonder die scheve panelen en bijzonder metselwerk en ook geen houtskeletbouw maar een traditionele bouwmethode. Maar wel een huis met dezelfde plattegrond dus net zo functioneel, hooguit minder uitbundig qua uitstraling. Maar nog steeds een huis dat onderscheidend is voor de plek waar het gaat komen. De bouwer wilde dit graag doorrekenen. Een week later belde hij met de mededeling dat budget en bouwkosten beter bij elkaar gaan passen. Het plan lijkt gered. Wow, toch nog!!!

Maar nu willen we natuurlijk geen tijd meer verliezen. Helaas moeten we als gevolg van de andere bouwmethode wel weer door de molen van een omgevingsvergunning. Vervelend maar het zij zo. De architect is gelijk aan de slag gegaan, we zijn al met het schetsontwerp (weer) in de ARK (de voormalige welstand) geweest en we hebben ook al stenen uitgezocht. Er moeten nog wat details worden uitgewerkt maar de architect kan de maatvoeringstekeningen gaan maken en de constructeur kan hopelijk ook snel aan de slag. Ondanks deze tegenslag hebben we nog steeds de verwachting dat we dit jaar bij de notaris zitten.

En deze verwachting werd deze week een beetje gevoed door de verrassende post die we van de gemeente Venray ontvingen: ons huisnummer.

Laagheidehof 25, 5804 XB Venray

 PS: Adreswijzigingen komen volgend jaar!

Technische zaken

Afgelopen week was een week van uitzoeken van technische zaken. Als eerste de keuken, daarna verwarming/koeling en daarna tegelwerk.

Keuken
We hebben bij Daan, onze architect, aangegeven dat we graag een woonleefkeuken willen hebben. Dus niet een keuken in een aparte ruimte maar verbonden met de woonkamer. Dat gaat gebeuren: woonkamer en keuken worden uiteindelijk één grote leefruimte.

Behalve dat we ons moeten buigen over de "opstelling der kasten" is het ook van belang te weten wat voor apparatuur je wilt. Hoe gaan we straks koken, welke oven willen we, en meer van dat soort vragen. We durven rustig te stellen dat we ons uitgebreid hebben geïnformeerd. Diverse zaterdagen en zondagen zijn gestoken in bezoekjes aan keukencentra, vele internet pagina's hebben we door genomen, vele brochures doorgebladerd.

We hebben bezoeken gebracht aan het Neff-infocentrum in Hoofddorp en het Miele-infocentrum in Vianen. Dan ben je wel een zaterdag onder de pannen maar we kunnen je dergelijke bezoeken van harte aanbevelen (ook als je alleen maar op zoek bent naar nieuwe apparatuur). Bij die infocentra hebben ze vrijwel alle apparatuur staan en je krijgt er uitgebreide voorlichting (maak dan wel een afspraak!). Bij Miele vielen twee plaatsen uit bij een kookdemonstratie, uiteraard waren wij bereid die in te nemen. En passant een lekkere lunch genoten. Onze keuze is uiteindelijk gevallen op een stoomoven, vaatwasser, koelkast met speciale zones om groenten langer vers te houden, een warmhoudplaat voor servies en een inductiekookplaat (we doen immers zonder gas!) van het merk Neff. En voor het warm water een qooker, de nieuwste. Wel hebben we het advies gekregen om na aanschaf van de nieuwe apparatuur een speciale kookworkshop te volgen in Hoofddorp (we kiezen namelijk voor Neff) waar ze je alle kneepjes van jouw apparatuur laten zien.

Voor de opstelling hebben we ook diverse varianten gehad. Als eerste tegen een zijwand met een kookeiland ervoor. Maar die had als nadeel dat de looplijnen niet erg handig waren. Vervolgens een hoekopstelling die erg bedrijfsmatig aandeed, alleen het bordje "receptie" ontbrak nog. In een woontijdschrift zag Pauline een opstelling tussen eetkamer en  woonkamer in. Wij hebben die met een computerprogramma in 3D bekeken en waren het er erg over eens dat dat een goede optie zou zijn. Dat idee is verder uitgewerkt door een keukencentrum en we zijn erg tevreden over het resultaat. Een keukenopstelling met een mooie en speelse kastenwand gecombineerd met een eiland met daarin de kookplaat en de gootsteen plus een hoekje om met twee barkrukken aan te zitten.

Verwarming en koeling 
Op het gebied van verwarming kun je natuurlijk doen wat al jaren gebruikelijk is: een CV op gas met radiatoren en eventueel vloerverwarming. Die zou je nog kunnen aanvullen met zonnecollectoren zoals we in Maashees hadden. Maar om redenen van duurzaamheid willen we graag een stapje verder. Als het eventjes kan: geen gas. Gas raakt op den duur op en kan zelfs speelbal worden van geopolitieke verhoudingen. Geen gas betekent je meer richten op elektriciteit en omdat je daar de zon als onuitputtelijke bron van energie onderdeel van laat zijn, spreekt ons dat erg aan. En dat dan in combinatie met de nieuwste technieken voor verwarming denken we dat we goed bezig zijn (voor ons zelf, onze portemonnaie en voor de toekomst van de wereld).

Elektriciteit uit de zon, betekent simpelweg zorgen voor zonnepanelen. Hoeveel het er precies gaan worden is nog om uit te zoeken.

Geen gas? Maar hoe krijg je dan warm water en houd je het huis op een goede temperatuur? Warmtepompen is daarvoor het antwoord. Warmtepompen zijn in staat om uit temperatuurverschillen in de lucht, het water en de bodem voldoende energie te halen voor warm water en een aangenaam verwarmd huis. Dergelijke systemen werken volgens het principe van de "omgekeerde koelkast". Omdat wij leken zijn op dit gebied, is er vrijdag een adviseur bij ons op bezoek geweest om dat eens goed uit te leggen.

Als je uitgaat van aardwarmte moet je denken aan het volgende. In je tuin wordt een lange buis (100-150m!!) de grond in geboord waar een vloeistof doorheen gaat die in staat is warmte te transporteren. In de winter haalt die warmte naar boven en geeft dat via die warmtepomp af aan een buizenstelsel door je huis (de vloerverwarming) en een buffervat (voor het warme water). En nu komt het allermooiste van dergelijke systemen: ze werken ook andersom, oftewel ze kunnen koelen. De vloeistof in de vloerverwarming transporteert de warmte naar de warmtepomp die het overdraagt aan de vloeistof die die lange buis in gaat om daar af te dragen aan de omringende bodem. Koelen is niet als een airco, maar het wordt zo wel een graad of drie à vier lager dan de buitenwarmte. Met de warme dagen die gaan komen als gevolg van de klimaatverandering een aangenaam vooruitzicht.

Eén ding is met bovenstaande beschrijving wel duidelijk: een dergelijk systeem bestel je niet zo maar 1-2-3 op Internet door enkele vakjes aan te vinken. Daar moet echt wel goed aan gerekend worden. En niet alleen aan zaken als warmte, ook aan de euro's.

Tegels en sanitair 
Nog zo'n onderwerp waarvan je niet moet denken er in een half uurtje van af te kunnen zijn: tegels en sanitair.

We krijgen in het nieuwe huis een eigen badkamer met toilet, badkamermeubel met twee aparte wasbakken (dat hebben we ook in de tijdelijke woning en dat bevalt erg prima!) en douche. De ruimte meet 2.10m bij 3.15m. Deze badkamer is op de begane grond en bereikbaar vanuit de inloopkast, niet vanuit de slaapkamer. Zo kunnen we ieder van ons ons eigen ritme aanhouden in de ochtend en in de avond. Op de begane grond komt verder een toiletruimte gecombineerd met een aparte gastendouche. Gasten slapen op de verdieping en hebben op de begane grond hun eigen doucheruimte. Zo kunnen ook de gasten hun eigen ritme van opstaan en naar bed gaan aanhouden. We vinden het belangrijk dat het functionele en aangename ruimtes zijn, wellness-ruimtes hoeven het van ons niet te worden.

Maar ja, inrichten van dergelijke ruimtes is een andere zaak. De vloer zijn we gauw klaar mee, dat wordt een gevlinderde betonvloer zoals op de gehele begane grond. Ook voor tegels hebben we al veel rond gekeken: klein of groot? kleur of juist niet? mat of glanzend? Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan de tegelhandel die door onze gekozen bouwer wordt ingeschakeld. Als je niet uitkijkt maakt een bezoek aan een tegelshowroom het probleem van kiezen alleen maar erger, er is namelijk zo veel mogelijk. Maar met onze eisen van rust en tijdloos kwamen we al snel op een witte glanzende tegel met grijsaccenten rondom het toilet. Meer niet, want als je specifieke kleuren in de tegels hebt dan ben je met een beetje pech de komende jaren veroordeelt tot het kiezen van handdoeken in een bijpassende kleur. Met witte tegels kunnen we kleuraccenten juist doen met de handdoeken en andere accessoires.

Het sanitair wordt strak en met rechte lijnen, passend bij de stijl van het huis. Alleen het badkamermeubel zijn we nog niet uit. Wat we mooi vinden is een mooie houten plank met daarop twee waskommen en staande kranen. Dat wordt dus nog wat speurwerk maar ook daar gaan we uitkomen.

Plaatjes van alles hebben we nog niet, die houden jullie tegoed.

Weer een stapje gezet

De eerste helft van september waren we in spannende afwachting van de offertes van de bouwers die we hadden benaderd. Inmiddels hebben we die binnen en na rijp beraad en in overleg met de architect een bouwer gekozen. Nee, we noemen geen bedragen en ook nog geen namen. Eerst willen we er met de bouwer 100% uit zijn. Op dit moment zijn we in overleg met de gekozen bouwer om de offerte door te spreken of alles klopt en is zoals we dat willen. Dat kost toch allemaal meer tijd dan we hadden verwacht. Dat zijn van die processen dat je niet alleen de wijzers van de klok wel vooruit kunt kijken, je kunt ook de blaadjes van de maandkalender wel weg kijken.

Zodra we bekend maken wie de bouwer is, gaan we ook wat meer details over het huis vertellen. En hoe onze ervaringen waren met de ARK (voormalige welstand),  bouwtechnieken, keukens, badkamers, en wat voor andere keuzes de laatste tijd op ons pad voorbij zijn gekomen.

De blog is de komende weken een beetje stil dus. Maar dat betekent niet dat wij ons vervelen. Want tussen alle bedrijven door gaan we morgen de Sint Jan in Den Bosch beklimmen, gaan we weer met de keuken aan de slag, gaan we de badkamer uitzoeken, komt er een adviseur langs voor de warmtetechnieken, treed Pauline met het Kemmerekoor op in de Petrus Bandenkerk te Venray, zijn we uitgenodigd voor de straatbarbecue op het Gildelandt in Maashees (enorm lief!!), hebben we net een familiedag van Siemen gehad, krijgen we nog een familiedag van Pauline, blijft Pauline driftig quilten en zo voorts . . . . . . 

En haar rustige leventje gaat gewoon door . . . .

Toch een beetje "vakantie"

Vakanties zijn natuurlijk al lang voorbij, scholen zijn begonnen en werkers verlangen alweer naar de volgende vakantie. Wij ook wel want door alles met het huis is de vakantie er een beetje bij ingeschoten. Eind juni een weekje Friesland (een prima provincie trouwens!!) maar dat was het dan. Want daarna was het aanpoten: opruimen, inpakken en verhuizen. Maar begin september hebben we toch nog een beetje vakantie gehad. En dat op maar 200m van ons huis.

Wat was het geval. Twee muziekkorpsen (uit Venray en Grave) hebben op het Schouwburgplein een concert gegeven. En wij zaten op het terras van Ristorante La Piazza heerlijk te genieten van een Italiaans gerecht. Mede ook door het lekkere weer voelde het alsof we in Italië op een pleintje zaten.

Spannende week . . . .

In het voorjaar hebben we kennisgemaakt met enkele bouwers, gewoon een open gesprek. Hun kantoor en werkplaats bezocht. We hebben verteld van onze plannen en de tekeningen van de architect laten zien. De reactie op het huis was steeds: wow, wat een bijzonder ontwerp. Daar zijn wij het natuurlijk roerend mee eens.

In de week dat de architect de aanvraag voor de omgevingsvergunning heeft ingediend, is de technische beschrijving met allerlei technische tekeningen naar de bouwers gegaan waar wij in het voorjaar kennis mee hadden gemaakt. Die beschrijving met tekeningen heet in de technische wereld een "bestek". De bedoeling is dat de bouwers op basis van het bestek een prijsopgave gaan doen voor het bouwen van de woning. De eerste planning was dat we die in de bouwvak zouden ontvangen, maar dat was iets te optimistisch gedacht. Zo rond de bouwvak moet een bouwer maar ook zijn onderaannemers natuurlijk heel wat regelen. Dus hebben we met de bouwers afgesproken dat hun prijsopgave in week 36 komt. En dat is volgende week, en daarom dus een spannende week. Afwachten dus . . . . .

Over de kavel kunnen we wel iets meer vertellen. Aan de naam van het blog kunnen jullie al wel het nieuwe adres aflezen: Laagheidehof 25 in Venray. Onderstaande link geeft op Google Maps de precieze locatie aan, als het goed is moet je die gewoon kunnen aanklikken: Locatie met Google Maps

We gaan wonen in de Venrayse wijk "Brabander", aan de noordwest kant van Venray. Inderdaad, richting Noord Brabant. Die nieuwe woonwijk is men rond de eeuwwisseling gaan ontwikkelen. Ging het eerst als een speer, met de kredietcrises kwam daar de klad in. Toen we in 2006 naar deze regio gingen, hebben we ook nog in deze wijk gekeken naar een nieuwbouwkavel. Toen vonden we het nog een te gewaagd avontuur, inmiddels niet meer.

De wijk Brabander kent een aantal deelplannen, waaronder dat met de naam "Laagheide". In dat deelplan komen we te wonen. De Laagheidehof is eigenlijk een veelheid aan kleine hofjes, aftakkingen van de oude historische Laagheidseweg. Aan ons hofje komen maar 4 woningen, waarschijnlijk zijn wij de eerste die gaan bouwen. Ons huis wordt de achterste in het hofje.

Op de kaart kun je zien dat we vlak bij een uitvalsweg komen te wonen, de Nieuwe Overloonseweg. We zijn een paar keer bij de kavel geweest, maar hadden geen last van die weg. De verkeersdrukte op die weg valt wel mee, en ik kan het weten :-). Bovendien wordt het huis met de rug naar de weg gebouwd. Op de luchtfoto zie je aan de oostkant een groot bos, dat is St. Anna. Een niet meer in gebruik zijnd terrein van de psychiatrische inrichting "Vincent van Gogh Instituut" die nog steeds in Venray is. Een mooi wandelgebied met nog zandverstuivingen als oude rand van de Peel. Wat verder bijzonder is aan waar we gaan wonen, is dat het vlakbij is waar in 1944 in de 2e Wereldoorlog de slag om Overloon is geweest. In het oorlogsmuseum van Overloon maar ook in het landschap gebied zie je daar nog de herinneringen aan. Niet zomaar een locatie dus.

Vanochtend zijn we wezen wandelen naar de kavel, ruim een kwartier. En dat is dus ook wat we straks (wandelend!) van het centrum af wonen. Met de fiets zijn we er straks in 5 minuten. Hieronder wat foto's:

Ons huis komt te staan vóór het witte huis. Het rechter huis van deze twee is trouwens ook van onze architect.

Dit is ons uitzicht als we straks de voordeur uitstappen.

En zo ziet de overkant van de Nieuwe Overloonseweg eruit.

En zo is het als je naar het noorden kijkt, richting de Loobeek. Een mooie fietsomgeving

En twee keer per jaar zijn dit eventjes onze rondtrekkende buren

De zaterdagmarkt

De grote weekmarkt in Venray is op maandag. Maar in het weekend, en dus ook op de zaterdag, is er nog een kleine versmarkt. En die hebben wij gebombardeerd tot onze wekelijkse routine. Eerst de weekboodschappen bij Appie op 2 minuten lopen. Daarna rondje centrum voor allerlei boodschappen. Een rondje dat eindigt bij de groenteboer om voor een week groente in te slaan.

Pauline plaatst de bestelling

En waar verleidelijk veel rood zomerfruit ligt, weersta dat maar eens. Niet dus!!!

Keus te over . . .

Soms nog even langs de visboer, afhankelijk van de recepten van het Voedingscentrum. En dan aan het einde van het rondje centrum de onvermijdelijke vraag: hier een kopje koffie of thuis? We wisselen het maar een beetje af, hangt ook af van de plannen voor de middag.

Freya

Vorige week is Freya voor het eerst naar buiten geweest. Ze had al vaak met haar neusje door een kier de buitenlucht opgesnoven, maar het was nu wel tijd vonden we. En daar was Freya het wel mee eens, zo werd ons wel duidelijk. Eerst de nieuwe luchten maar eens opsnuiven, met de deur wijd open ging dat wel gemakkelijker.

Zo kun je de buitenlucht toch veel beter opsnuiven!!

We hadden de verwachting dat ze eerst wel voorzichtig de tuin zou gaan onderzoeken. Maar nee hoor, gelijk onder de schutting door. Nieuwe werelden ontdekken.

En weg was ze . . . . .

Maar gelukkig is ze toch erg aan ons gehecht en weet ze haar nieuwe huis terug te vinden. De ontdekkingstocht duurde misschien drie kwartiertjes voordat ze terug kwam. Maar of ze voorlopig weer een nieuwe ontdekkingstocht gaat ondernemen is nog even afwachten. Ze ligt vaak gewoon lekker onder de tafel de omgeving op te nemen maar alert is ze wel, kijk maar hoe haar oortjes staan. Als ze nu op stap gaat, is dat meestal voor een kwartiertje of zo.

Ik blijf opletten hoor !!!

De kermis

In het centrum wonen heeft zo zijn voordelen. Het komende jaar maken we zo de reuring mee die we een beetje zoeken. Als we straks in ons nieuwe huis wonen, staat ons goed voor de geest wat er allemaal in Venray gebeurt. Vorige keer vertelden we al iets over de Oldtimerdag, het thema van de koopzondag van juli. Die koopzondag is elke laatste zondag van de maand en heeft dan telkens een ander thema. In augustus wordt dat "Terrasconcert". Benieuwd, kom met ons kijken!

Maar eerst afgelopen weekend de kermis. Een gezellige familiekermis met meer dan 60 attracties waar ongeveer 200.000 bezoekers op afkomen. Op het plein vlak bij ons huis was de kinderkermis.
 

De kermis op het Gouden Leeuwplein

De super mouse met de Petrus Banden kerk op de achtergrond

En ook al stopt de kinderkermis om 22:30, uiteraard hoor je de kermis tot in de kleine uurtjes. Hinderlijk? Ja, vooral omdat dit soort tijdstippen om over een kermis te zwalken niet meer aan ons besteed zijn. Maar we hebben uiteraard op verschillende momenten wel een rondje gelopen, en poffertjes gegeten.

Maar het hoogtepunt (letterlijk zelfs) is het grote kermisvuurwerk op dinsdagavond. Afgestoken vanaf het voorplein van het gemeentehuis. Het was helder en aangenaam weer.

Deze centrum-activiteit kenden we al, maar hebben we zeker volgend jaar op ons netvlies als we op Laagheidehof wonen. Want dat zal begin augustus toch wel het geval zijn?

De verhuizing ging goed!!

De verhuizing was gepland voor donderdag 21 en vrijdag 22 juli. Volgens de weersververwachting zou het goed weer worden. Zeer goed zelfs. Dus toen het die woensdag over de 30 graden ging, hielden wij ons hart vast, als het tijdens de verhuizing maar niet zo warm zou zijn. Helaas was het die donderdag erg warm.

Mooi weer betekent dan weer wel dat oprit eerst vol gezet kon worden met allerlei dozen, meubilair en wat verder allemaal mee moest.

De chauffeur kon zo goed aangeven wat hij wilde om de verhuiswagen goed te beladen.

Tsja, en hoe doe je dat dan bij een voetgangersgebied waar je eerst ook nog een klein trappetje hebt? Gewoon: een bruggetje bouwen. Of een "beun" zoals zij het noemden.

Deze afstand moest overbrugd worden. Wel 50m, niet erg behalve als het erg warm is.

Maar . . . . , uiteindelijk was de wagen dan toch weer helemaal leeg!!!

En het nieuwe huis stond vervolgens wel vol met dozen.

Maar: het oude huis was inmiddels wel zo goed als leeg. Alleen nog wat verdwaalde spullen om in de vrije dagen die we nog hebben op gehaald te worden.

De verhuisdonderdag was erg warm. De vrijdag begon echter met een forse regenbui, in Venray viel iets van 30mm waardoor de waarde voor de gemiddelde neerslag in Limburg weer fors omhoog ging. Tussen de regenbuien door lukte het inmiddels wel goed de verhuiswagen in Maashees vol te laden en enige tijd later in Venray weer leeg te maken. Uiteindelijk is er op beide dagen drie keer heen en weer gereden. Niet dat we nou zo veel spullen hebben, maar volgens de verhuizers was het zo gemakkelijker dan eerst allerlei moeite doen om alles netjes in te laden. Bovendien werden de verhuizers ondertussen afgelost door collega's die eerst andere klussen hadden.

We hadden ons voorgenomen om te zorgen dat we snel gesetteld zijn. De volgende dagen in Maashees nog de laatste dingen afgehandeld en in Venray de dozen snel uitgepakt. Een week na de verhuizing kon de verhuizer al 75 lege dozen terug komen halen.

Van de kleinste slaapkamer op de bovenste verdieping hebben we onze eigen opslagruimte gemaakt. Twee stappen kun je naar binnen en dan stuit je op een muur van dozen. Maar die extra kamer scheelt wel weer een opslagkrat bij de verhuizer.

Freya hadden we enkele dagen voor de verhuizing naar een kattenhotel in Linden gebracht. Voor Freya waarschijnlijk niet de meest gewenste plek maar hoe leg je haar uit dat het voor haar eigen bestwil is? Maar ook voor onze eigen bestwil, laten we gewoon eerlijk zijn. Maandag ná de verhuizing hebben we haar opgehaald. De eerste dagen heeft ze overduidelijk laten weten dat ze het niet eens is met de gang van zaken. Veel aandacht vragen en constant hard miauwen, zeg maar rustig: blèren!! Heel langzaam lijkt ze een beetje te wennen. Ze miauwt niet meer zo veel en komt uit zichzelf bij Pauline op de schoot liggen. De schuifpui naar de tuin is gelukkig zo zwaar dat we die op een kiertje kunnen zetten zodat ze frisse lucht kan opsnuiven maar de pui niet verder open kan zetten. We willen haar toch tot minimaal 1 september nog binnen laten.

Freya lijkt een beetje te wennen.

We wonen nu op een steenworp afstand van het centrum. Op 50m vanaf de voordeur ligt één van de Venrayse pleinen waar met enige regelmaat iets wordt georganiseerd. Daarvandaan door een poortje en je bent echt in het hartje centrum. Afgelopen weekend was daar de oldtimercity. Uiteindelijk waren daar iets van 150 antieke auto's te bewonderen. Dat hebben we samen met onze zwager gedaan.

Een zeer mooie auto maar uiteindelijk toch maar niet ingeruild voor de Skoda.

Doet Brits aan, maar komt uit Japan. Een Nissan.

Want dat is het leuke aan een huurhuis: we hebben eventjes geen klussen meer en kunnen ons nu concentreren op andere, en dus ook leukere dingen. Zoals deze oldtimer dag. En komend weekend de Venrayse kermis!

En met al die leuke vooruitzichten, zou ik bijna vergeten te melden dat we afgelopen week bij de notaris hebben gezeten om de verkoop van ons huis in Maashees ook formeel af te ronden. Het avontuur van het nieuwe huis kan nu dan toch echt beginnen. WOOPIE!!!!!

Venray

Vanaf vandaag zijn we inwoners van Venray . . .

De vlag van Venray

Het wapen van Venray

. . . en nu dus ook Limburgers

De vlag van Limburg

Het wapen van Limburg

Berichtje

Wie durft nu nog te zeggen dat ambtelijke molens langzaam draaien? We hebben de omgevingsvergunning binnen. Een dik pak papier! Met dank aan onze architect die de aanvraag direct goed heeft ingediend.

Nagenietend van de dikke enveloppe storten we ons gelijk maar weer op het inpakken. Per slot van rekening staat aanstaande donderdag al de verhuiswagen voor onze deur. 

We waren al een eind op weg met inpakken

Het (tijdelijke) huis gestoffeerd

We hebben inmiddels al weer een tijdje de sleutel van onze tijdelijke woning. Afgelopen woensdag en donderdag heeft woninginrichter Eef uit Venray de woning geheel gestoffeerd. Vloerbedekking op de slaapverdiepingen en pvc-tegels op de begane grond. Die tegels was een restpartij van een kantoorinrichting op het vliegveld van Maastricht. Sterk spul dus. In de keuken hebben ze een vitrage/inbetween opgehangen om de inkijk tegen te gaan. Onvoorstelbaar hoeveel leefbaarder een woning dan wordt als de betonnen vloeren niet meer in beeld zijn.

Bij Ikea, Praxis en Leen Bakker in in Duiven hebben we de laatste spullen gekocht voor de aankleding. Een goedkope vitrage voor de overloop en jalouzieën voor de slaapkamers en de badkamer. Die hangen al, morgen de noodzakelijke verlichting. En dan komen er allerlei kleine dingetjes om de hoek kijken zoals ophanghaakjes voor de handdoeken en toiletborstels. Gelukkig zijn de Blokker, Marskramer, Hema en Action om de hoek. Toch wel weer handig om in het centrum te wonen.

GEEN SCHADE AAN ONZE INBOEDEL

Met de dubbele wolkbreuk van 2 juni j.l. in Boxmeer was de loods ingestort waar ook een deel van onze inboedel opgeslagen was. Die opslag was nodig om ons huis in december aantrekkelijk te maken voor de foto's op Funda opdat kijkers er hun huis in zouden kunnen zien.

Vlak ná 2 juni kregen we van de verhuizer de verontrustende mededeling dat er sprake was van waterschade en dat onze opslagkratten (2 stuks) mogelijk schade had opgelopen. Precies wisten ze het niet want vanwege instortingsgevaar konden ze er nog niet bij. Nadat ze er bij konden hebben ze alle kratten vervoerd naar en leegstaande fabriekshal. Mensen konden een afspraak maken om hun kratten te bekijken.

Vanochtend hadden wij een afspraak. We hadden ons ingesteld op slechte berichten. Toen bij inspectie bleek dat onze opgeslagen inboedel geen schade bleek te hebben, viel er een enorm pak van ons hart. We hebben wel 100 beschermengeltjes op onze schouder gehad. Van "onze" 2 kratten was er wel eentje naar de barrebiesjes, maar de inhoud (de teakhouten boekenkast) was wonderwel niet beschadigd. De andere krat was nog intact en de inhoud had ook geen waterschade gehad.

Verderop in de hal lagen (delen van) inboedels op pallets omdat de kratten helemaal waren weggeslagen. De persoon die ons begeleidde vertelde dat er erg verdrietige situatie waren geweest. Mensen van wie alles (7kratten!) weg was en die één dezer dagen in hun nieuwe huis zouden trekken. Ook mensen van wie veel emotionele voorwerpen kapot waren, en ga zo maar door.

Onderstaande foto is van onze krat. Deze wordt nu weer gesloten en opgeslagen. De kapotte krat voor de boekenkasten wordt omgepakt. Overigens: complimenten voor het verhuisbedrijf Van Dijk Mondial. Het is toch een hele operatie die ze goed oppakken. Per slot van rekening kunnen zij er ook niets aan doen, ook hen is het overkomen.

Dit dossier is dus gesloten vanwege een goede afloop!!!

Deze krat was heel gebleven, alleen natte voetjes.